themoonlandingtoo

To widocznie możliwe, aby czas upływał jednocześnie wolno i szybko. Wydaje mi się, że to było tak dawno, ale to raptem kilka dni. Wciąż myślę, że to początek, a tu niespodzianka. Uczepiłam się myśli, że to dobry znak, jednocześnie automatycznie wypierając każdy przebłysk, że to może tylko nadzieja i myślenie życzeniowe.
Oczywiście, nadziei też stracić nie mogę, bo chyba straciłabym rozum, tym razem naprawdę.
Poza tym, czy umiałabym aż tak siebie okłamać?

itsnottheend

Trzymam mocno nadzieję i każdy znak, i nie wypuszczę. Nie znałam siebie od tej strony - albo zwyczajnie jeszcze nie znałam.

allnewideasareoldnot

Dotarło to do mnie nagle, może nie jak grom z jasnego nieba, ale coś, czego od dawna po cichu się spodziewałam. Nie jest już tak samo. Jestem wręcz zła na siebie, że mogłam w ogóle to porównywać. Przeszło mi nawet przez myśl, że może to znak, że nie powinnam tego ciągnąć.
Najpierw się ucieszyłam, nawet nie jestem pewna, dlaczego; teraz jest mi przykro.

okdone

Ciężko mi skupić na tobie myśli, i teoretycznie nic więcej nie musiałabym mówić. Chociaż oprócz obojętności, nie będę kłamać, czuję też radość i złość. Cieszę się, bo z czasem zrozumiałam, jakie było to bezbarwne i wyniszczające. Wściekam się, bo chyba rozum postradałam, a ty utożsamiasz wszystko, od czego każdy normalny człowiek powinien trzymać się z daleka. Równocześnie nie chcę żyć tą złością, za żadne skarby.
tl;dr ok.

rewriteaccurately

Rewrite correctly.

mydearlove

Tyle melodyjnych, ale niepotrzebnych słów - bo same przecież nic nie znaczą.

stillhappy

A więc tak to wtedy jest. Wreszcie, nareszcie, mam, co chciałam. I jestem tak zmęczona, że ledwo mogę sie uśmiechnąć. Może to też świadomość, że stąpamy po kruchym lodzie, ale ot tak przecież byśmy na ten lód nie weszli.
Oczywiście, że się cieszę; potrzebuję po prostu chwili, żeby wrócić do siebie, uświadomić sobie, co to wszystko oznacza.

ofourlives

Tyle się wydarzyło, "tyle" przez wielkie "t", a jednocześnie czuję się, jakby minęło o wiele więcej czasu. Może to dlatego, że bardzo się zmęczyłam - a wciąż nie wiem wszystkiego (i dobrze).
I nawet o tym nie wiem.
Jest za to pewna, że tak właśnie miało być.

bequiet

Wszystko brzmi nieodpowiednio, nawet to. Nawet, jeśli chcę wziąć winę na siebie, cokolwiek by to nie znaczyło.

raindropssparks

To nie ja miałam to powiedzieć, ale kilka rzeczy zdarzyło się jednocześnie. Już wiem, że bałam się nieznanego, i tego, że stracę ciebie. Nie mówię, że wystarczyło pstryknąć palcem, ale przecież przeżyłam - i ja tu jestem, i, przede wszystkim, ty.
I oczywiście, co już wiem z doświadczenia, jest coś, za czym będę tęsknić. Tym razem, mam nadzieję, zdążyłam to sobie uświadomić i w porę docenić; zrobiłam tyle, ile mogłam. Te iskierki już zawsze będą twoje.

finallypossiblymaybe

Właśnie teraz chyba zrozumiałam - nawet, jeśli nie wszystko. Zawsze było tak samo, tak jak teraz, wtedy jednak miałam coś, co zajmowało moje myśli, było celem. Może też miało to swoją małą rolę w tym, że o wiele mniej obchodziło mnie to, co wokół; teraz pewnie też by tak było, nawet mimo... 

Ale to tylko chwila. Kiedyś też juz tak było, i co, i dało radę. Nie pamiętam już dokładnie, jak się wtedy czułam, ale chyba wcale nie spałam lepiej dlatego, że mniej wiedziałam. Spałam, to ja wręcz świetnie. W dzień było mi gorzej, bo nie wiedziałam, jak ma myśleć, o czym, i jak długo. 

A nam też nic się nie stanie. To jest nic w porównaniu do tego, co potrafiło się nawywijać.  

evenmoreofthesame

Pomagasz mi, w okropny sposób. Tak też można by cię po prostu opisać.

relief

You are my home. Wherever you are, that's where I'm supposed to be. S.L. Naeole

thenewtheoryofpizdec

Zaraz się przekonamy, czy moja silna wola, to naprawdę postanowienia, czy raczej zdrowy rozsądek i palec Boży. Nawet nie wiem, czy postanowiłam, to już podpowiedź. Nie chcę usprawiedliwiać się tym, że z czymś takim nie miałam jeszcze do czynienia, bo wiem, że dałabym radę. Z małą pomocą, ale byłoby to możliwe. Po prostu nie wiem, czy tak naprawdę chcę.

asshesaid

Jeszcze trochę. Nie spodziewałam się, że w taki zawiły sposób znajdę pomoc.
I zrozumiałam, co to tak naprawdę znaczy.

thiniceitwillcrackimmediately

Tak mi smutno. Inaczej tego nie nazwę, tak jest najprościej, i trafnie. Smutno. Bardzo pragnę, a jednocześnie nie chcę jednej i tej samej rzeczy. Jakie to okrutne.

loseyoulosemyselfbothareterrifying

Jest lepiej, a tym samym gorzej. Nie mam kiedy dojść do siebie. Dziś kłębiło mi się w głowie tyle myśli, niechcianych, strasznych, wszystkich na raz.
Dopiero złość uświadomiła mi prawdę. Chociaż, uświadamiać nie musiała, po prostu przypomniała. Dobrze, że boli; to znaczy, że żyjesz.

silentverycalm

Boję się, i jednego, i drugiego. Odpocząć też muszę, ale przede wszystkim uświadomić sobie, że droga jest tylko jedna. Nieważne, co by się akurat wydawało.
I, przede wszystkim...

countingcounting

I am longing to be near you, my dear Louis. I love you with all my heart, and I feel my affection so much more when you’re not here with me. It would be impossible for me to live apart from you.

youaregoldenjustlikemyheartnow

Wróciłam do żywych, chociaż niekoniecznie tak jak bym chciała. Ale... tych samych błędów robię mniej.
To tylko jedno krótkie spojrzenie. Nawet, jeśli nie udało mi się niczego dojrzeć, czuję to jedyne, jestem tego pewna, w swoim rodzaju, ciepło.

wherearewe

Może to szok, i wszystko dotrze do mnie za jakiś czas. W tej chwili czuję się, jakby w ogóle mnie tu nie było. Tyle czasu, ryzyka (co nie zmienia faktu, że byłam przeszczęśliwa), a teraz, na sam koniec, cisza. Znowu.
Jest mi naprawdę...

happinessimsoglad

In your light I learn how to love. In your beauty, how to write poems. You dance inside my chest, where no one sees you; but sometimes I do and that sight becomes this art.

goneback

Nie, nie pójdę po tej prostej drodze bezsilności i innych, tym razem temu podobnych. Poza tym, nie tylko ja.
Chociaż dzięki temu coś zrozumiałam, a lubię takie nagłe tak. To dlatego wszystko zaczęło wracać do normalności. Tylko na ciebie mam czekać.