Im więcej zła, kłótni i drapania pazurami widzę wokół siebie, wokół nas, tym bardziej chcę mieć pewność, że nam nic nie zaszkodzi. To prawie jak wtedy, kiedy wszystko mogłoby się spalić i zawalić, ważne, żebyśmy my mogli być razem, spokojni. A może nawet to trochę okrutne - chcę się cieszyć naszym szczęściem w obliczu ich nieszczęścia, a niech patrzą. (Chociaż niby dlaczego tak naprawdę miałoby to być coś złego - przecież sami do tego dopuścili.)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz